Jahuszua (Jezus) jest Bogiem. To chciałbym teraz wykazać, lecz nie chce się
rozpisywać. Piszę to głównie dla Żydów, Świadków Jehowy oraz wszystkim
zainteresowanym. Tylko wersety nic oprócz tego. Zacznijmy czytać. Jeśli chcecie…
lub nawet powinniście! Weźcie do ręki Biblię i sprawdzajcie wers po wersie.
„Baczcie, aby was kto nie
sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach
ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Mesjaszu (Chrystusie); Gdyż w nim
mieszka cieleśnie cała pełnia boskości I macie pełnię w nim; On jest
głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności.”
(Kolosan 2:8-10)
Proroctwo dotyczące narodzin
Mesjasza, Stary Testament.
„Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie
władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec
Odwieczny, Książę Pokoju”.
(Izajasza 9:5)
O
narodzinach Jahuszua (Jezusa), Nowy Testament.
„Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co
się wykłada: Bóg z nami”.
(Mateusza 1:23)
„Potem poprowadził mnie z powrotem w kierunku bramy zewnętrznej
świątyni, zwróconej ku wschodowi; lecz była zamknięta. I rzekł do mnie: Ta
brama będzie zamknięta, nie będzie się jej otwierać i nikt nie będzie przez nią
wchodził, gdyż Jahweh, Bóg izraelski, wszedł przez nią, dlatego będzie
zamknięta”.
(Ezechiela 44:1-2)
To Jahuszua
(Jezus) wszedł przez tą bramę do Jerozolimy, a jakiś czas później została ona
zamurowana.
„Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w
Mesjaszu Jahuszua (Chrystusie Jezusie), Który chociaż był w postaci Bożej,
nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, Lecz wyparł się
samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się
z postawy człowiekiem, Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do
śmierci, i to do śmierci krzyżowej.
(Filipian
2:5-8)
„O aniołach wprawdzie mówi: Aniołów swych
czyni On wichrami, A sługi swoje płomieniami ognia; Lecz do Syna: Tron twój,
o Boże, na wieki wieków, Berłem sprawiedliwym berło Królestwa twego.
Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość: Dlatego namaścił
cię, o Boże, Bóg twój olejkiem wesela jak żadnego z towarzyszy twoich. Oraz: Tyś, Panie, na początku ugruntował
ziemię, I niebiosa są dziełem rąk twoich; One przeminą, ale Ty zostajesz;” (Hebrajczyków 1:7-11)
Warto też przeczytać
cały fragment od wersetu 2.
W tym
fragmencie Syn Boży, Jahuszua (Jezus) został wprost nazwany Bogiem.. Jak
wiadomo z pierwszej księgi mojżeszowej to BÓG ugruntował ziemię i stworzył
niebiosa. Jeśli więc uczynił
to Jahuszua (Jezus) w wersecie 10 oznacza to, że jest Bogiem i to tym samym
Bogiem, który założył świat.
W Biblii:
„Oto do Jahweh, twego Boga, należą niebiosa i
niebiosa niebios, ziemia i wszystko, co na niej się znajduje,” (Powtórzonego Prawa 10.14)
„Błogosław, duszo moja, Panu! Jahweh, Boże mój, jesteś bardzo wielki!
Przywdziałeś chwałę i majestat. Przyodziewasz się światłością jak szatą,
Niebiosa rozciągasz jak kobierzec. Budujesz na wodach swoje górne komnaty;
Czynisz obłoki rydwanem swoim, Suniesz na skrzydłach wiatru. Czynisz wiatry posłańcami swymi, Ogień
płonący sługami swymi. Ugruntowałeś ziemię na stałych podstawach, By się
nie zachwiała na wieki wieczne.
(Psalm 104: 1-5)
„Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak iż to, co widzialne,
nie powstało ze świata zjawisk.”
( Hebrajczyków 11.3)
„
Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie
Ojca, objawił go".
(Jana 1:18)
To Jahuszua (Jezus), Jednorodzony Syn Boga objawił go na Ziemi.
„W tym objawiła się miłość Boga do nas, iż Syna
swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli.”
(1 List Jana
4:9)
„A my widzieliśmy i świadczymy, iż
Ojciec posłał Syna, jako Zbawiciela świata. Kto tedy wyzna, iż Jahuszua (Jezus)
jest Synem Bożym, w tym mieszka Bóg, a On w Bogu.”
(1 List Jana 4: 14-15)
I choć samego Boga nikt nie
widział, Jahuszua (Jezusa) widziano – tak objawił on Boga. I nazwany jest „Jednorodzonym Bogiem”
"duch
Boży"
równoznaczne z "Duch Chrystusowy"
– użyte zamiennie.
„Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu,
jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha
Chrystusowego, ten nie jest jego”.
(Rzymian
8:9)
„Szymon Piotr, sługa i apostoł Jahuszua
Mesjasza (Jezusa Chrystusa), do tych, którzy dzięki sprawiedliwości Boga naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa osiągnęli wiarę równie wartościową co i nasza: Łaska
i pokój niech się wam rozmnożą przez poznanie Boga i Pana naszego, Jezusa
Chrystusa. Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest
potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał przez
własną chwałę i cnotę”.
(2 Piotra 1:1-3)
„A
gdy z powodu tłumu nie mogli do niego się zbliżyć, zdjęli dach nad miejscem,
gdzie był, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. A Jahuszua (Jezus),
ujrzawszy wiarę ich, rzekł paralitykowi: Synu, odpuszczone są grzechy twoje.
A byli tam niektórzy z uczonych w
Piśmie; ci siedzieli i rozważali w sercach swoich: Czemuż ten tak mówi? On
bluźni. Któż może grzechy odpuszczać oprócz jednego, Boga?"
(Marka 2:4-7 )
Jak wiemy Jahuszua (Jezus) nigdy nie zbluźnił, bo był bez grzechu, a
więc druga alternatywa jest taka, że miał prawo to powiedzieć, bo był Bogiem w
ciele.
„Odrzekł im Jahuszua (Jezus): Ukazałem wam wiele dobrych uczynków z mocy
Ojca mego; za który z tych uczynków kamienujecie mnie? Odpowiedzieli mu Żydzi, mówiąc: Nie
kamienujemy cię za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo i za to, że Ty, będąc
człowiekiem, czynisz siebie Bogiem.
(Jana
10:32-33)
„A gdy ujrzał Jahuszua (Jezusa), z krzykiem
padł przed nim i donośnym głosem zawołał: Cóż ja mam z tobą, Jahuszua (Jezusie), Synu Boga Najwyższego? Proszę cię, nie dręcz mnie,
(
...) A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, jak został uzdrowiony ten
opętany. I prosiła go cała ludność
okolic gerazeńskich, by odszedł od nich, gdyż ogarnął ich wielki strach. Wtedy
On wsiadł do łodzi i zawrócił. A mąż ten, z którego wyszły demony, prosił go,
by mógł być z nim. Lecz On odprawił go, mówiąc: Wróć do domu swojego i
rozpowiadaj, jak wielkie rzeczy uczynił ci Bóg. I odszedł, rozpowiadając
po całym mieście, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jahuszua (Jezus).
(Łukasza 8:28,36-39)
„Odpowiedział
im Jahuszua (Jezus): Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham
był, Jam jest”.
(Jana 8:58)
„Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.
(Jana 10:30)
„Jeśli
nie wykonuję dzieła Ojca mojego, nie wierzcie mi; Jeśli zaś wykonuję, to
choćbyście mi nie wierzyli, wierzcie uczynkom, abyście poznali i wiedzieli, że
we mnie jest Ojciec, a Ja w Ojcu”.
(Jana
10:37-38)
„Odpowiedzieli mu: Jahuszua (Jezusa) Nazareńskiego.
Rzekł do nich Jahuszua (Jezus): Ja jestem. A stał z nimi i Judasz, który
go wydał. Gdy więc im rzekł: Ja
jestem, cofnęli się i padli na ziemię”.
(Jana 18:5-6)
"Ja
jestem"
- imię Boga, które objawił w Starym Testamencie;
„Dlatego
mój lud pozna moje imię w owym dniu, że to Ja
jestem, który mówi: jestem
obecny”.
(Izajasza 52:6)
„Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go
wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie
plemiona ziemi. Tak jest! Amen. Jam jest alfa i omega [początek i koniec],
mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść,
Wszechmogący”.
(Objawienie 1:7-8)
O powtórnym przyjściu Jahuszua (Jezusa), warto przeczytać szerszy
fragment z kontekstem.
„Bóg,
który ma przyjść”
Jak wiemy to Jahuszua (Jezus) w czasach ostatecznym ma przyjść na Ziemię,
nazywa się to powtórne przyjście Jahuszua (Jezusa) i jest zapowiedziane przez
Biblię.
„I rzekli: Mężowie galilejscy, czemu stoicie,
patrząc w niebo? Ten Jahuszua (Jezus), który
od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście
idącego do nieba.”
(Dzieje 1:11)
Początkiem i końcem jest nazwany w Starym Testamencie Bóg.
„Tak mówi Jahweh, Król Izraelski i jego Odkupiciel,
Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja
jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga”.
(Izajasza 44:6)
Wypowiedź Jahuszua (Jezusa) w widzeniu Jana, zobaczcie szczególnie werset:
13 i 16.
„Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja
jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku. Ja jestem alfa i omega,
pierwszy i ostatni, początek i koniec.
Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby
mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta. Na zewnątrz są psy i czarownicy, i
wszetecznicy, i zabójcy, i bałwochwalcy, i wszyscy, którzy miłują kłamstwo i
czynią je, Ja, Jahuszua (Jezus), wysłałem anioła mego, by poświadczył
wam to w zborach, Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna."
(Objawienie 22:12-16)
”Ja Jahuszua (Jezus).... Ja jestem alfa i
omega”.
Czyż może być to ujęte w bardziej oczywisty sposób. „Ja Jahuszua (Jezus) jestem początkiem i końcem.” W innych
fragmentach Biblii jest napisane, że to Bóg jest alfa i omega, początkiem i
końcem.
Widzenie Jahuszua (Jezusa) przez
Jana.
„Toteż
gdy go [Jahuszua (Jezusa)] ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś
położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i
ostatni, I żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze
śmierci i piekła:".
(Objawienie 1:17-18)
Pierwszy i ostatni, alfa i omega to określenie BOGA „Izajasz 44:6” Bóg Jahweh określony, jako pierwszy i ostatni..
Człowiek lub anioł nie byłby "pierwszy
i ostatni".
Ciąg dalszy widzenia Jahuszua
(Jezusa).
„I rzekł
do mnie: Stało się. Jam jest alfa i omega, początek i koniec. Ja
pragnącemu dam darmo ze źródła wody żywota. Zwycięzca odziedziczy to wszystko, i będę
mu Bogiem, a on będzie mi synem”.
(Objawienie
21:6-7)
Jahuszua (Jezus) mówi, więc: Będę mu Bogiem… O wodzie żywej mówił Jahuszua
(Jezus), dokładnie w ten sam sposób…
„Wtem przyszła niewiasta samarytańska,
aby nabrać wody. Jahuszua (Jezus) rzekł
do niej: Daj mi pić! Uczniowie jego bowiem poszli do miasta, by nakupić
żywności. Wtedy niewiasta samarytańska rzekła do niego: Jakże Ty, będąc Żydem,
prosisz mnie, Samarytankę, o wodę? (Żydzi bowiem nie obcują z
Samarytanami). Odpowiadając jej Jahuszua (Jezus), rzekł do niej: Gdybyś znała dar Boży i tego, który mówi do
ciebie: Daj mi pić, wtedy sama prosiłabyś go, i dałby ci wody żywej.
Mówi do niego: Panie, nie
masz nawet czerpaka, a studnia
jest głęboka; skądże więc masz tę
wodę żywą? Czy może Ty jesteś
większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię i sam z niej
pił, i synowie jego, i trzody jego? Odpowiedział jej Jahuszua (Jezus), mówiąc:
Każdy, kto piję tę wodę, znowu pragnąć będzie; Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na
wieki, lecz woda, którą Ja mu dam,
stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu. Rzecze do
niego niewiasta: Panie, daj mi tej wody, abym nie pragnęła i tu nie
przychodziła, by czerpać wodę.”
(Jana 4:7-15)
„A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jahuszua (Jezus) i głośno zawołał:
Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do
mnie i pije. Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. A to
mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż
Jahuszua (Jezus) nie był jeszcze uwielbiony.”
(Jana 7:38)
Jahuszua (Jezus) ukazuje się uczniom po zmartwychwstaniu, udowadnia
niedowierzającemu Tomaszowi, kim jest.
„Odpowiedział
Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. Rzekł mu Jahuszua (Jezus): Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.
(Jana 20:28-29)
Jak widać Jahuszua (Jezus) swoją
odpowiedzią potwierdza słowa Tomasza. Nie oponuje, gdy ten nazywa go Bogiem.
„ Rzekł więc do nich [Jahuszua (Jezus)]: Jak to jest, że mówią, iż Mesjasz
(Chrystus) jest synem Dawidowym? Sam Dawid bowiem powiada w księdze Psalmów: Rzekł
Pan Panu memu; Siądź po prawicy mojej, Aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem stóp
twoich.. Dawid, więc nazywa go Panem, jakże więc jest jego synem?”
(Łukasza 20:41-44)
Pierwsze "Pan" to
Bóg, drugie "Pan" to
Jahuszua (Jezus). Jahuszua (Jezus) został tu więc zrównany z Bogiem. Porównajcie
dwa poniższe fragmenty z Nowego i Starego Testamentu.
„Niech
was wyposaży we wszystko dobre, abyście spełnili wolę jego, sprawując w nas to,
co miłe jest w oczach jego, przez Jahuszua Mesjasza (Jezusa Chrystusa),
któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen”.
(Hebrajczyków 13:21)
„Ja, Jahweh, a takie jest moje imię, nie
oddam mojej czci nikomu ani mojej chwały bałwanom”.
(Izajasza 42:8)
Więc albo Jahuszua (Jezus) jest Bogiem i należy mu się ta sama chwała i
cześć co Bogu Ojcu JAHWEH, albo Biblia jest wewnętrznie sprzeczna. Wybieram pierwszą opcję.
Zobaczcie Jana 5:23 poniżej.
„Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna,
ten nie czci Ojca, który go posłał”. (Jana 5:23)
Czy nie można czci oddawać nikomu innemu tylko Bogu Izajasza 42:8? Czy Jana
5:23 nie zrównuje Ojca z Synem? Czy odbieranie Jahuszua (Jezusowi) boskości i
mówienie, że nie jest Bogiem tylko człowiekiem nie jest brakiem szacunku i
czci??
Krew
człowieka czy nawet anioła nie zmyłaby naszych grzechów. To Bóg wstąpił w ciało
ludzkie i dlatego przez Jego krew możemy być oczyszczeni z grzechów. Dlatego
Jego ofiara za nas jest doskonała i jest jedyną drogą do zbawienia.