Życie Wiary. Bojazń przed BOGIEM jest początkiem mądrości

Na cóż ta cała bojaźń przed BOGIEM?

Niech Przemówi SŁOWO.

(1): A gdy się zgromadziły niezliczone rzesze ludu, tak iż nawzajem się deptali, zaczął mówić najpierw do uczniów swoich: Strzeżcie się kwasu faryzeuszów, to jest obłudy. (2): Bo nie ma nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani tajnego, co by nie stało się wiadome. (3): Dlatego, co mówicie w ciemności, będzie słyszane w świetle dziennym, a co w komorach na ucho szeptaliście, będzie rozgłaszane na dachach. (4): Powiadam zaś wam, przyjaciołom moim, nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia. (5): Ale wskażę wam, kogo się bać macie! Bójcie się tego, który, gdy zabija, ma moc wrzucić do piekła. Zaiste, powiadam wam: Tego się bójcie! (6): Czy nie sprzedaje się pięciu wróbli za dwa grosze? A ani o jednym z nich Bóg nie zapomina. (7): Nawet wszystkie włosy na głowie waszej są policzone. Nie bójcie się! Więcej znaczycie niż wiele wróbli. (8): Powiadam wam: Każdy, kto mnie wyzna przed ludźmi, tego i Syn Człowieczy wyzna przed aniołami Bożymi. (9): Kto zaś zaprze się mnie przed ludźmi, tego i Ja się zaprę przed aniołami Bożymi. (10): Każdemu, kto powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; lecz kto by bluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone.

 [Biblia Warszawska, Łk 12]

(1): Wtedy zaśpiewał Mojżesz i synowie izraelscy następującą pieśń Panu:

Zaśpiewam Panu, gdyż nader wspaniałym się okazał: Konia i jego jeźdźca wrzucił w morze! (2): Pan jest mocą i pieśnią moją, i stał się zbawieniem moim. On Bogiem moim, przeto go uwielbiam; On Bogiem ojca mojego, przeto go wysławiam. (3): Pan jest wojownikiem, Pan - imię jego. (4): Rydwany faraona i jego wojsko wrzucił w morze, a wybrani jego wojownicy zostali pogrążeni w Morzu Czerwonym. (5): Fale morskie pokryły ich. Jak kamień opadli w głębinę, (6): prawica twoja, Panie, jest uświetniona przez siłę, prawica twoja rozbija nieprzyjaciela. (7): Pełnią swego majestatu powalasz przeciwników swoich, zsyłasz swój gniew, który ich pożera jak słomę. (8): Pod tchnieniem twoich nozdrzy spiętrzyły się wody, strumienie stanęły jak wał, topiele zakrzepły w sercu morza. (9): Rzekł nieprzyjaciel: Będę ścigał, dosięgnę, będę dzielił łupy, nasyci się nimi dusza moja, dobędę miecza, zniszczy ich ręka moja. (10): Wionąłeś swym tchnieniem, okryło ich morze; zatonęli jak ołów w potężnych wodach. (11): Któż jest jak Ty, wśród bogów, Panie? Któż jest jak Ty, wzniosły w świętości? Straszliwy w chwalebnych czynach, sprawco cudów? (12): Wyciągnąłeś prawicę swoją, pochłonęła ich ziemia. (13): Łaską swoją wiodłeś lud, który wykupiłeś; prowadziłeś ich mocą swoją do siedziby twojej świętości. (14): Usłyszały to narody i zadrżały; dreszcz przejął mieszkańców Filistei. (15): Wtedy przerazili się książęta Edomu, drżenie ogarnęło władców Moabu, struchleli wszyscy mieszkańcy Kanaanu. (16): Bojaźń i strach pada na nich; z powodu potęgi twego ramienia oniemieli jak głaz, dopóki lud twój, Panie, przechodzi, dopóki przechodzi lud twój, który nabyłeś! (17): Wprowadziłeś ich i zasadziłeś na górze dziedzictwa swego, na miejscu, które uczyniłeś swoją siedzibą, Panie, Świątynią którą przygotowały ręce twoje.

 (18): Pan będzie królował na wieki wieków.

 [Biblia Warszawska, Wj 15]

(18): A gdy wszystek lud zauważył grzmoty i błyskawice, i głos trąby, i górę dymiącą, zląkł się lud i zadrżał, i stanął z daleka, (19): i rzekli do Mojżesza: Mów ty z nami, a będziemy słuchali; a niech nie przemawia do nas Bóg, abyśmy nie pomarli. (20): Wtedy rzekł Mojżesz do ludu: Nie bójcie się, bo Bóg przyszedł, aby was doświadczyć i aby bojaźń przed nim była w was, byście nie grzeszyli.

 [Biblia Warszawska, Wj 20]

(32): Przed siwą głową wstaniesz i będziesz szanował osobę starca; tak okażesz swoją bojaźń Bożą; Jam jest JAHWEH.

 [Biblia Warszawska, Kpł 19]

(20): Skąd więc bierze się mądrość i gdzie jest miejsce rozumu? (21): Zakryta jest przed oczyma wszystkich żyjących i zatajona przed ptactwem niebieskim. (22): Otchłań i śmierć mówią: Słyszałyśmy wieść o niej na własne uszy. (23): Bóg wie o drodze do niej, tylko On zna jej siedzibę, (24): bo tylko On patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem. (25): Gdy nadawał wiatrowi wagę i mierzył pojemność wód, (26): gdy deszczowi wyznaczał prawo i szlak dla błyskawicy, (27): wtedy ją widział i zgłębił, ustalił i wypróbował, (28): i rzekł do człowieka: Oto bojaźń Pańska, ona jest mądrością, a unikanie złego rozumem. 

[Biblia Warszawska, Hi 28]

(10): Bojaźń Pana jest czysta, ostoi się na zawsze, Wyroki Pana są prawdziwe, a zarazem sprawiedliwe. 

[Biblia Warszawska, Ps 19]

(1): Alleluja. Z całego serca wysławiam Pana. W gronie prawych i w zgromadzeniu. (2): Wielkie są dzieła Pana, Godne badania przez wszystkich, którzy je kochają. (3): Dzieło jego jest okazałe i wspaniałe, A sprawiedliwość jego trwa na wieki. (4): Pamiętnymi uczynił cuda swoje; Łaskawy i litościwy jest Pan. (5): Daje pożywienie tym, którzy się go boją; Na wieki pamięta o swoim przymierzu. (6): Ukazał ludowi swemu potęgę dzieł swoich, Dając im dziedzictwo narodów. (7): Wierność i prawo są dziełami rąk jego, Wszystkie jego nakazy są niezawodne, (8): Ustanowione na wieki wieków, Pełnione w wierności i prawości. (9): Zesłał odkupienie ludowi swemu, Ustanowił na wieki swoje przymierze. Święte i straszne jest imię jego. (10): Początkiem mądrości jest bojaźń Pana;Wszyscy, którzy ją okazują, są prawdziwie mądrzy.Chwała jego trwa na wieki.

 [Biblia Warszawska, Ps 111]

(7): Bojaźń Pana jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością. 

[Biblia Warszawska, Prz 1]

(1): Synu mój! Jeżeli przyjmiesz moje słowa i zachowasz dla siebie moje wskazania, (2): nadstawiając ucha na mądrość i zwracając serce do rozumu, (3): jeżeli przywołasz rozsądek i donośnie wezwiesz roztropność, (4): jeżeli szukać jej będziesz jak srebra i poszukiwać jej jak skarbów ukrytych, (5): wtedy zrozumiesz bojaźń Pana i uzyskasz poznanie Boga; (6): gdyż Bóg daje mądrość, z jego ust pochodzi poznanie i rozum. (7): On zachowuje swoją pomoc dla prawych, jest tarczą dla tych, którzy postępują nienagannie, (8): strzegąc ścieżek prawa i czuwając nad drogą swoich wiernych. (9): Wtedy zrozumiesz sprawiedliwość, prawo i prawość, każdą dobrą drogę. (10): Gdyż mądrość wejdzie do twojego serca, a poznanie będzie miłe twojej duszy. (11): Rozwaga czuwać będzie nad tobą, roztropność cię strzec, (12): zachowując cię od drogi zła, od człowieka, który mówi przewrotnie, (13): od tych, którzy porzucają ścieżki prawe, aby chodzić drogami ciemnymi, (14): którzy z radością popełniają zło, lubują się w złośliwej przewrotności, (15): których ścieżki są krzywe, którzy ze swoich dróg zbaczają na manowce; (16): ustrzeże cię także od cudzej żony, od obcej, która uwodzi słodkimi słowami, (17): która porzuca towarzysza swojej młodości i zapomina o przymierzu z Bogiem; (18): bo jej ścieżka schodzi w dół do śmierci, a jej drogi do krainy cieni. (19): Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca i nie osiąga ścieżek życia. (20): Przeto będziesz chodził drogą dobrych i będziesz się trzymał ścieżek tych, którzy są sprawiedliwi. (21): Prawi bowiem zamieszkiwać będą ziemię i nienaganni pozostaną na niej; (22): lecz bezbożni zostaną z ziemi wytraceni, a niewierni z niej wykorzenieni. 

[Biblia Warszawska, Prz 2]

(10): Początkiem mądrości jest bojaźń Pana, a poznanie Świętego - to rozum, 

[Biblia Warszawska, Prz 9]

(27): Bojaźń Pana przedłuża życie, lecz lata bezbożnego skracają się. 

[Biblia Warszawska, Prz 10]

(26): Kto się boi Pana, ma mocną ostoję, i jeszcze jego dzieci mają w niej ucieczkę. (27): Bojaźń Pana jest krynicą życia, dzięki niej można uniknąć sideł śmierci.

 [Biblia Warszawska, Prz 14]

(31): Ucho, które słucha zbawiennego napomnienia, chętnie przebywa w gronie mędrców. (32): Kto nie zważa na karność, gardzi własnym życiem, lecz kto słucha napomnienia, nabywa rozumu. (33): Bojaźń Pana jest szkołą mądrości, a pokora poprzedza chwałę.

 [Biblia Warszawska, Prz 15]

(22): Zyskiem człowieka jest jego dobroć i lepszy jest ubogi, niż kłamca. (23): Bojaźń Pana prowadzi do życia i kto ją ma, odpoczywa syty i nie dozna nieszczęścia.

 [Biblia Warszawska, Prz 19]

(4): Nagrodą za pokorę i bojaźń Bożą jest bogactwo, cześć i życie.

 [Biblia Warszawska, Prz 22]

(16): i moje nerki się weselą, gdy twoje wargi mówią, co prawe. (17): Niech twoje serce nie zazdrości grzesznikom, lecz niech zawsze zabiega o bojaźń Pana, (18): bo wtedy jest przed tobą przyszłość i twoja nadzieja nie zawiedzie.

 [Biblia Warszawska, Prz 23]

(10): Gdyż Pan wylał na was ducha twardego snu i zamknął wasze oczy, to jest proroków, i zakrył wasze głowy, to jest jasnowidzów. (11): Dlatego z widzeniem tego wszystkiego jest u was tak, jak ze słowami zapieczętowanej księgi; gdy się ją poda temu, który umie czytać, i powie: Przeczytaj to, proszę, wtedy on odpowiada: Nie potrafię, gdyż to jest zapieczętowane; (12): a gdy się poda księgę takiemu, który nie umie czytać, i powie: Przeczytaj to, proszę, wtedy on odpowiada: Nie umiem czytać. (13): I rzekł Pan: Ponieważ ten lud zbliża się do mnie swoimi ustami i czci mnie swoimi wargami, a jego serce jest daleko ode mnie, tak że ich bojaźń przede mną jest wyuczonym przepisem ludzkim, (14): dlatego też Ja będę nadal dziwnie postępował z tym ludem, cudownie i dziwnie, i zginie mądrość jego mędrców, a rozum jego rozumnych będzie się chował w ukryciu. (15): Biada tym, którzy głęboko ukrywają przed Panem swój zamysł, których działanie odbywa się w ciemności i którzy mówią: Kto nas widzi? Kto wie o nas? (16): O, jak przewrotni jesteście! Tak jak gdyby można garncarza stawiać na równi z gliną! Jak gdyby dzieło mogło mówić o swoim twórcy: Nie on mnie stworzył, a garnek mówił o garncarzu: On nic nie umie!

 [Biblia Warszawska, Iz 29] 

(6): Nadejdą dla ciebie czasy bezpieczne. Bogactwem zbawienia to mądrość i poznanie, bojaźń przed Panem to jego skarb.

 [Biblia Warszawska, Iz 33]

(11): I wspominali dawne dni, Mojżesza i jego lud: Gdzież jest Ten, który go wyprowadził z morza, gdzie pasterz jego trzody? Gdzież jest Ten, który włożył Ducha swego Świętego do ich serc? (12): Który sprawił, że po prawicy Mojżesza szło wspaniałe jego ramię, który przed nimi rozdzielił wody, aby sobie zapewnić wieczne imię, (13): który ich przeprowadził przez głębiny jak konia po stepie, a nie potknęli się? (14): Jak bydło, które schodzi w dolinę, tak ich prowadził Duch Pana do odpoczynku. Tak wiodłeś swój lud, aby sobie zapewnić sławne imię. (15): Spójrz z nieba i popatrz ze swojego świętego, wspaniałego przybytku! Gdzież jest twoja żarliwość i twoja moc? Nawał twoich uczuć i twojego miłosierdzia? Nie stój na uboczu! (16): Ty wszak jesteś naszym ojcem, gdyż Abraham nas nie zna, a Izrael nas nie uznaje! Ty, Panie, jesteś naszym ojcem i naszym Odkupicielem. To jest twoje imię od wieków. (17): Dlaczego dopuściłeś Panie, że zboczyliśmy z twoich dróg, a nasze serca znieczuliłeś na bojaźń przed tobą? Zwróć się znowu ku nam przez wzgląd na twoje sługi, na plemiona, które są twoją własnością! (18): Dlaczego bezbożni wkroczyli do twojej świętości , nasi nieprzyjaciele podeptali twoją świątynię? (19): Staliśmy się podobni do tych, nad którymi Ty nigdy nie panowałeś i którzy nie są nazywani twoim imieniem. 

[Biblia Warszawska, Iz 63]

(37): Oto Ja zbiorę ich ze wszystkich krajów, do których ich rozproszyłem w moim gniewie i oburzeniu, i wielkim uniesieniu; sprowadzę ich znowu na to miejsce i sprawię, że będą mieszkać bezpiecznie. (38): I będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem. (39): I dam im jedno serce, i wskażę jedną drogę, aby się mnie bali po wszystkie dni dla dobra ich samych i ich dzieci po nich. (40): I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić; a w ich serce włożę bojaźń przede mną, aby ode mnie nie odstąpili. (41): I będę się radował z nich, i dobrze im czynił; na stałe osadzę ich w tej ziemi, z całego serca i z całej duszy. (42): Gdyż tak mówi Pan: Jak sprowadziłem na ten lud całe to wielkie nieszczęście, tak sprowadzę na nich wszelkie dobro, które im zapowiadam.

 [Biblia Warszawska, Jr 32]

(6): Syn czci ojca, a sługa swojego pana. Jeżeli jestem ojcem, to gdzież jest moja cześć? A jeżeli jestem panem, to gdzież jest bojaźń przede mną? - mówi Pan Zastępów do was, kapłani, którzy gardzicie moim imieniem. Wy jednak mówicie: W czym wzgardziliśmy twoim imieniem? (7): Oto w tym, że ofiarujecie na moim ołtarzu pokarm nieczysty. I jeszcze się pytacie: Czym go zanieczyściliśmy? Oto tym, że mówicie: Stołem Pana można wzgardzić. 

[Biblia Warszawska, Ml 1]

(1): A teraz was, kapłani, dotyczy to postanowienie: (2): Jeżeli nie usłuchacie i nie weźmiecie tego do serca, że macie oddawać cześć mojemu imieniu - mówi Pan Zastępów - to Ja rzucę na was klątwę i przeklnę wasze błogosławieństwo. Zaiste, przeklnę je, gdyż nie bierzecie tego do serca. (3): Oto Ja odetnę wasze ramię i rzucę gnój na waszą twarz, gnój waszych świąt, i oddalę was od siebie. (4): I poznacie, że wydałem dla was to postanowienie, aby moje przymierze z Lewim trwało - mówi Pan Zastępów. (5): Takie zaś było moje przymierze z nim, że dałem mu życie i pokój oraz bojaźń, tak że się mnie bał i lękał się mojego imienia. (6): Na jego ustach była prawdziwa nauka, a na jego wargach nie znalazła się przewrotność. W pokoju i prawości postępował ze mną i wielu powstrzymał od winy. (7): Gdyż wargi kapłana strzegą poznania, a z jego ust ludzie chcą mieć wskazania, gdyż on jest posłańcem Pana Zastępów. (8): Lecz wy zboczyliście z drogi i sprawiliście, że wielu się zachwiało w zakonie, zerwaliście przymierze z Lewim - mówi Pan Zastępów. (9): Dlatego Ja sprawię, że będziecie wzgardzeni i poniżeni u całego ludu, gdyż nie trzymacie się moich dróg i jesteście stronniczy przy stosowaniu zakonu.

[Biblia Warszawska, Ml 2]

(8): A byli w tej krainie pasterze w polu czuwający i trzymający nocne straże nad stadem swoim. (9): I anioł Pański stanął przy nich, a chwała Pańska zewsząd ich oświeciła; i ogarnęła ich bojaźń wielka. (10): I rzekł do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem wszystkiego ludu, (11): gdyż dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. (12): A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlątko owinięte w pieluszki i położone w żłobie. (13): I zaraz z aniołem zjawiło się mnóstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mówiących: (14): Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie.

 [Biblia Warszawska, Łk 2]

(1): Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są, przez Boga są ustanowione. (2): Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie ściągają. (3): Rządzący bowiem nie są postrachem dla tych, którzy pełnią dobre uczynki, lecz dla tych, którzy pełnią złe. Chcesz się nie bać władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę; (4): jest ona bowiem na służbie u Boga, tobie ku dobremu. Ale jeśli czynisz źle, bój się, bo nie na próżno miecz nosi, wszak jest sługą Boga, który odpłaca w gniewie temu, co czyni źle. (5): Przeto trzeba jej się poddawać, nie tylko z obawy przed gniewem, lecz także ze względu na sumienie. (6): Dlatego też i podatki płacicie, gdyż są sługami Bożymi po to, aby tego właśnie strzegli. (7): Oddawajcie każdemu to, co mu się należy; komu podatek, podatek; komu cło, cło; komu bojaźń, bojaźń; komu cześć, cześć. (8): Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił. (9): Przykazania bowiem: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj i wszelkie inne w tym słowie się streszczają: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. (10): Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc zakonu jest miłość. (11): A to czyńcie, wiedząc, że już czas, że już nadeszła pora, abyście się snu obudzili, albowiem teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedy uwierzyliśmy. (12): Noc przeminęła, a dzień się przybliżył. Odrzućmy tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości. (13): Postępujmy przystojnie jak za dnia, nie w biesiadach i pijaństwach, nie w rozpustach i rozwiązłości, nie w swarach i zazdrości; (14): ale obleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie czyńcie starania o ciało, by zaspokajać pożądliwości. [Biblia Warszawska, Rz 13]

(9): Dlatego też dokładamy starań, żeby, niezależnie od tego, czy mieszkamy w ciele, czy jesteśmy poza ciałem, jemu się podobać. (10): Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe. (11): Wiedząc tedy, co to jest bojaźń Pańska, staramy się przekonywać ludzi; a przed Bogiem wszystko w nas jest jawne, spodziewam się też, że i w sumieniach waszych jest to jawne. 

[Biblia Warszawska, 2kor 5]

(12): Boga nikt nigdy nie widział; jeżeli nawzajem się miłujemy, Bóg mieszka w nas i miłość jego doszła w nas do doskonałości. (13): Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam udzielił. (14): A my widzieliśmy i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata. (15): Kto tedy wyzna, iż Jezus jest Synem Bożym, w tym mieszka Bóg, a on w Bogu. (16): A myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim. (17): W tym miłość do nas doszła do doskonałości, że możemy mieć niezachwianą ufność w dzień sądu, gdyż jaki On jest, tacy i my jesteśmy na tym świecie. (18): W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości. (19): Miłujmy więc, gdyż On nas przedtem umiłował. (20): Jeśli kto mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi brata swego, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. (21): A to przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował i brata swego. 

[Biblia Warszawska, 1j 4]

(36): Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego (JAHUSZUA) Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. (37): A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia? (38): A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię (JAHUSZUA MESJASZA) Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. (39): Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. (40): Wielu też innymi słowy składał świadectwo i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się spośród tego pokolenia przewrotnego. (41): Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni i pozyskanych zostało owego dnia około trzech tysięcy dusz. (42): I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. (43): A dusze wszystkich ogarnięte były bojaźnią, albowiem za sprawą apostołów działo się wiele cudów i znaków. 

[Biblia Warszawska, Dz 2]

Czy wiecie teraz co macie czynić by się ratować? Czyńcie więc wszystko to co BÓG wam przykazuje a ON was wyratuje.